PCC
-
PAFAWAG
PCC
Mam kilka pytań natury technicznej odnośnie pionierskiej kontrukcji tramwajowej, jaką jest tramwaj generacji PCC. Chodzi mi głównie o egzemplarze produkcji Clarka i St. Louis, dostarczone w latach 30. dla Brooklyn & Queens Transit Corporation.
http://pl.youtube.com/watch?v=0Gmxm_xboqk
1. Na filmie powyżej można zobaczyć niestety tylko dwa tramwaje generacji PCC (w tym tył jadącego #1000 - jedynego produkcji Clarka). Inne tramwaje (głównie typ 8000) sfilmowano często w trakcie pokonywania zakrętów, które są strasznie ciasne
PCC także po nich kursowały (co wynika np. ze starych fotografii z ich ilustrowanej biografii - "100 PCC trolley cars ran in Brooklyn").
Moje pytanie brzmi - jak zbudowane są wózki tych tramwajów, że pozwalały im pokonywać tak ciasne zakręty
Nasze stopiątki, które przecież też należą do generacji tramwajów PCC, chyba nie mogłyby przez nie przejechać (patrz: Zajezdnia Niemierzyn, Szczecin [pl. Starynkiewicza w Warszawie też?]).
2. W biografii brooklyńskiej floty PCC czytamy: "(...)Clark Equipment was the only manufacturer of PCC B-2 trucks for St. Louis and Pullman Standard.(...)" - Clark Equipment był jedynym wytwórcą wózków PCC B-2 dla St. Louis i Pullman Standard.
"B-2" oznacza układ osi tych wózków (jeden napędny - jeden toczny, dwa napędne po jednym silniku?...), czy tylko oznaczenie fabryczne
3. Rozstaw osi tych tramwajów wynosił, jak się domyślam, 1435 mm
A jakie było napięcie w sieci 600V
4. Jak rozwiązano kwestię umieszczenia rozrusznika w wagonie - tak, jak w stopiątkach - zastosowano obejście w belce grzbietowej, czy może jakoś inaczej ("oczko" w belce grzbietowej, czy rozrusznik został umieszczony gdzie indziej?...)
http://pl.youtube.com/watch?v=0Gmxm_xboqk1. Na filmie powyżej można zobaczyć niestety tylko dwa tramwaje generacji PCC (w tym tył jadącego #1000 - jedynego produkcji Clarka). Inne tramwaje (głównie typ 8000) sfilmowano często w trakcie pokonywania zakrętów, które są strasznie ciasne
PCC także po nich kursowały (co wynika np. ze starych fotografii z ich ilustrowanej biografii - "100 PCC trolley cars ran in Brooklyn").Moje pytanie brzmi - jak zbudowane są wózki tych tramwajów, że pozwalały im pokonywać tak ciasne zakręty
Nasze stopiątki, które przecież też należą do generacji tramwajów PCC, chyba nie mogłyby przez nie przejechać (patrz: Zajezdnia Niemierzyn, Szczecin [pl. Starynkiewicza w Warszawie też?]).2. W biografii brooklyńskiej floty PCC czytamy: "(...)Clark Equipment was the only manufacturer of PCC B-2 trucks for St. Louis and Pullman Standard.(...)" - Clark Equipment był jedynym wytwórcą wózków PCC B-2 dla St. Louis i Pullman Standard.
"B-2" oznacza układ osi tych wózków (jeden napędny - jeden toczny, dwa napędne po jednym silniku?...), czy tylko oznaczenie fabryczne
3. Rozstaw osi tych tramwajów wynosił, jak się domyślam, 1435 mm
A jakie było napięcie w sieci 600V 4. Jak rozwiązano kwestię umieszczenia rozrusznika w wagonie - tak, jak w stopiątkach - zastosowano obejście w belce grzbietowej, czy może jakoś inaczej ("oczko" w belce grzbietowej, czy rozrusznik został umieszczony gdzie indziej?...)
-
Filip7370
B-2 to oznaczenie fabrycznie bo kanadyjskie ALRV-y mają B-4. Oj nie wiem czy na Brooklyn-ie nie było rozstawy 4 ft 9 1/2 inch co oznacza 1676 mm (jak w Hiszpanii) napięcie na pewno jest 750V bo takie samo jak w Metrze Nowojorskim. Nie jestem pewien ale chyba rozrusznik mieścił się pod podłogą, w środkowej sekcji.
-
PAFAWAG
-
Filip7370
-
PAFAWAG
