Słowniczek sformuowań przetargowych

Różne zagadnienia prawne dotyczące transportu publicznego.
Awatar użytkownika
Przemek
Administrator
Administrator
Posty: 5931
Rejestracja: 2007-02-20, 10:44
Lokalizacja: Nie
Kontakt:

Słowniczek sformuowań przetargowych

Post autor: Przemek »

http://transportnews.eu/publicystyka/ar ... gSqPY.link
Postanowiłem tym razem przybliżyć nieco podstawowe sformuowania używane w dokumentacjach przetargowych "Świadczenie Usług Przewozowych".
Wykonawca – Osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, która ubiega się o udzielenie zamówienia publicznego, złożyła ofertę lub zawarła umowę w sprawie zamówienia publicznego (art. 2 pkt 11 ustawy Pzp).

Zamawiający – zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych podmiotami obowiązanymi do stosowania procedur udzielania zamówień publicznych są organy państwowe, samorządowe, podmioty prawa publicznego lub stowarzyszenia złożone z jednego lub większej liczby takich organów lub tzw. podmiotów prawa publicznego.

„Procedura odwrócona” – w trybie udzielenia zamówienia oznacza ona tryb postępowania przetargowego w wyniku którego najpierw dokonana zostaje ocena ofert a następnie zbadane zostaje, czy Wykonawca, którego oferta została oceniona jako najkorzystniejsza nie podlega wykluczeniu oraz spełnia warunki udziału w postępowaniu (art. 24aa ust. 1 ustawy Pzp).

Opis przedmiotu zamówienia – spis usług publicznego transportu zbiorowego, które Wykonawca musi wykonać w ramach zamówienia, np. Zamówienia Publicznego prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego zgodnie z ustawą z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2164 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą Pzp”.

Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) – podstawowy dokument podczas postępowwania o udzielenie zamówienia publicznego. Do sporządzenia SIWZ zamawiający zobowiązany jest w prawie wszystkich trybach postępowań w przedmiocie udzielenia zamówienia, wyjątkiem jest tryb zamówienia z wolnej ręki oraz licytacji elektroniczna. W SIWZ muszą znaleźć się następujące elementy:
  • warunki jakie powinien spełnić wykonawca,
  • wykaz elementów jakie powinny znaleźć się w ofercie
  • podstawowe dane dotyczące zamówienia
SIWZ jest instrukcją dla wykonawców, w jaki sposób mają sporządzić ofertę, jak najbardziej dopasowaną do potrzeb Zamawiającego. W przypadku postępowania zgodnie z tą instrukcją, Zamawiający nie będzie mógł wykluczyć Wykonawcy, ani wykluczyć jego oferty.

Wadium – jest dodatkowym zastrzeżeniem pieniężnym, które może być zawarte w warunkach aukcji lub przetargu na polecenie organizatora. Art. 704 § 2 KC mówi, iż po zakończeniu przetargu bądź aukcji (zawarciu zamierzonej umowy) organizator jest obowiązany zwrócić uczestnikom uiszczone wadia natomiast, gdy zostały one zabezpieczone, poręczenie to wygasa z mocy ustawy. Wyjątkiem jest sytuacja w której nie doszło do realizacji umowy. Jeżeli powstała ona wskutek winy uczestnika, tzn. gdy uchyla się on od zawarcia umowy, mimo iż jego oferta została wybrana – organizator może zachować wadium dla siebie lub dochodzić zaspokojenia sumy wadium z tytułu poręczenia. Jeżeli powstała ona wskutek winy organizatora, tzn. gdy uchyla się on od zawarcia umowy z uczestnikiem, którego oferta została wybrana – uczestnik może żądać zwrotu podwójnej wysokości wadium bądź w inny sposób domagać się naprawienia szkody.

Termin związania ofertą – wykonawca jest związany ofertą do upływu terminu określonego w SIWZ. W tym czasie Wykonawca zobowiązany jest do wypełnienia wszelkich zapisów wynikających z jej treści. Oznacza to, iż jeśli Zamawiający rozstrzygnie postępowanie przetargowe i dokona wyboru oferty jednego z wykonawców, ma on obowiązek podpisać umowę i przystąpić niezwłocznie do realizacji zamówienia.

Minimalne wymagane parametry techniczne taboru – wymogi stawiane taboru wykorzystywanego na danych liniach komunikacji miejskiej. Dotyczą one różnych danych, m.in. wieku pojazdów, długości pojazdów, liczby miejsc, liczby drzwi, udziału % niskiej podłogi, tablic informacyjnych, oznaczenia wewnątrz i na zewnątrz pojazdów, urządzeń specjalnych, wyposażenia wnętrza, klimatyzacji przestrzeni pasażerskiej.

Wymogi dotyczące pojazdów podstawowych, a pojazdów dodatkowych i zastępczych mogą się różnić między sobą. Najbardziej restrykcyjne wymogi (przede wszystkim normy spalania) stawia się pojazdom podstawowych (liniowym).

Typ pojazdu – podział taboru ze względu na jego długość, pojemność, wysokość podłogi, a także ze względu na inne parametry techniczne. W przetargach najczęściej tym kryterium jest długość pojazdu.
Np. Typ A – co najmniej 8 metrów
Typ B – co najmniej 9 metrów
Typ C – co najmniej 11,5 metrów
Wozokilometr (wzkm) – jednostka miary długości drogi przebytej przez autobus lub trolejbus (wozy) w określonym czasie (np. doby, miesiąca, roku, konkretnego kursu. Wozokilometr oblicza się na podstawie zmiennych:
Długość trasy – np. 5km

Ilość brygad (pojazdów na linii) – np. 2

Ilość kursów w dobie – np. 18

5km · 18 kursów = 90 km

90km · 2 brygady = 180 wzkm

Dobowa długość tej linii wynosi 180 wozokilometrów.
Jednostkę tę używa się też do rozliczeń przewoźników ze zleceniodawcami przewozów w komunikacji miejskiej, najczęściej z dodatkowym podziałem na typ taboru, jednostki terytorialne. Wozokilometry dzielą się na:

handlowe (liniowe) – wykonywane podczas regularnych kursów, stanowią podstawę rozliczenia;
dojazdowe (tzw. puste przebiegi, kursy: luzem, solowe, wolne, włączeniowe) – wszystkie inne niż handlowe, jednak wykonywane poczas dojazdu pojazdu z zajezdni lub bazy do ustalonego przystanku i odwrotnie (ostatnie zwane również zjazdowe); rozliczenie wozokilometrów dojazdowych na ogół następuje według odmiennego od wozokilometrów hadlowych kryterium cenowego (tzn. po niższej stawce lub kosztywozokilometrów dojazdowych przewoźnik kalkuluje w kosztach ogólnych zlecenia przewozowego);

techniczne (gospodarcze) – wykonywane z inicjatywy przewoźnika, służące zwykle jego potrzebom i stanowiące jego koszt, ale wymagane dla prowadzonej działalności, zwłaszcza w zakresie utrzymania właściwego stanu techniczno-eksploatacyjnego środków transportu (produkcji), np. dojazdy do serwisu, stacji paliw, czyli pośrednio niezbędne do wykonania pracy przewozowej; do wozokilometrów technicznych należy zaliczyć także wozokilometry wykonane w sytuacjach awaryjnych, np. w razie wymiany (podmiany) w przypadku defektu na trasie pojazdu (wozu) realizującego zlecenie przewozowe.

Wyróżnić można także tzw. wozokilometry specjalne, do których zalicza się wozokilometry wykonane w sytuacjach nadzwyczajnych (np. w czasie klęsk żywiołowych), jak też dla indywidualnie wysegregowanych zleceń przewozowych, nietypowych dla danego przewoźnika czy istotnie odbiegających od jego podstawowej działalności, choć de facto będą one opatrzonymi dodatkowymi cechami wozokilometrów handlowych (specyficzna praca przewozowa) lub dojazdowych. Przewoźnicy stosują też inny podział wozokilometrów – na planowe i wykonane, stosując przy tym tzw. wskaźnik realizacji.

Wozokilometrów używa się tylko w przypadku pojazdów drogowych – autobus, trolejbus. W przypadku pojazdów szynowych (pociąg, tramwaj), stosuje się nazwę pociągokilometr. Prócz nazwy, cała definicja, podział i sposób jej użycia brzmi dokładnie tak samo jak wzkm, lecz dotyczy ona innego typu pojazdów.

Pociągokilometr (pckm) – jednostka miary długości drogi przebytej przez tramwaj lub pociąg w określonym czasie (np. doby, miesiąca, roku, konkretnego kursu. Sposób obliczania pckm i ogólna definicja jest identyczna z wzkm, lecz dotyczy ona tylko pojazdów szynowych.

Praca przewozowa – iloczyn wykonanych przez środki transportu: długości drogi (liczby kilometrów; w transporcie kołowym: wozokilometrów) i w transporcie pasażerskim – liczby przewiezionych osób (ładunek osobowy); wynik wyrażany w pasażerokilometrach (pas·km).

Pasażerokilometr – stosowana w transporcie publicznym i regularnym jednostka miary pracy przewozowej wykonanej przez środki transportu pasażerskiego w określonym czasie (np. doby, miesiąca, roku, wybranego kursu itp.).
Przykład: Z przewozu tramwajem danej linii komunikacyjnej o długości trasy 5 km w wykonanym przez niego 1 pełnym kursie skorzystało łącznie 120 pasażerów.

120 pasażerów · 5 km (wkm) = 600 pkm
Wykonana w czasie trwania jednego kursu tramwaju praca przewozowa polegająca na przewozie osób wynosi 600 pasażerokilometrów.

Wskaźnik realizacji – procentowy stosunek wozokilometrów (lub pckm) faktycznie zrealizowanych do zleconych (planowanych do realizacji).

Krajowa Izba Odwoławcza (KIO) – instytucja powołana w celu rozpoznawania odwołań wnoszonych w toku postępowań o udzielenie zamówień publicznych. Np. jeśli Zamawiający w przetargu wybierze firmę X, a firma Y twierdzi, że oferta firmy X nie spełnia warunków, np. wyższa cena, rażąco niska cena oferty, itp., wtedy może złożyć odwołanie do KIO. Wówczas ten może zbadać sprawę i podjąć decyzję – wyjaśnić podpierając odpowiednimi zapisami przepisów rację firmy Y, nakazać odrzucenie oferty firmy X i ponownej oceny pozostałych ofert, może też odrzucić odwołanie, jeśli przyzna on rację Zamawiającego. KIO może również nakazać zmianę zapisów w przetargu, lub też unieważnić wybór oferty, jeśli stwierdzi że wymogi faworyzują konkretnego wykonawcę i eliminują pozostałych oferentów, łamiąc zapisy ustawy z 16 kwietnia 1993 roku o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Od orzeczenia Izby przysługuje skarga do Sądu Okręgowego, właściwego według siedziby Zamawiającego.

ODPOWIEDZ

Wróć do „Prawo w Transporcie”